Geschiedenis
In 1980 zijn de Blauwe Vogels opgericht door een clubje enthousiaste vrijwilligers die vonden dat er in Wijchen niets te doen was voor verstandelijk gehandicapten kinderen. Zij sloten zich aan bij de scouting St Fransiscus en starten met een groep Blauwe Vogels in de leeftijd van 7 tot 21 jaar.
In Nederland zijn meer Blauwe Vogels verenigingen, maar vaak is dat gemengd van lichamelijk en verstandelijk gehandicapt. Wij hebben alleen verstandelijk gehandicapte kinderen en jongeren.
De club groeide zo snel dat er al snel besloten werd om 2 groepen te maken. Een Senioren en Juniorengroep.
Na ons 10-jarig bestaan zijn we weggegaan bij de Scouting (in goed overleg met ouders) en zijn we een zelfstandige club geworden. Met een eigen penningmeester, voorzitter en secretaris en vrijwilligers.
We hebben ons wel aangesloten bij het GVO in Nijmegen (stichting voor gespecialiseerd vorming en ontspanningswerk voor verstandelijk gehandicapten) voor ondersteuning van onze leiding, verzekeringen ed.
Tot op heden hebben we geen spijt gehad van deze beslissing.
In de Ozo vonden wij onderdak (nog in het oude gebouw), later in het nieuwe. Verschillende vrijwilligers zaten toen in het bestuur van de Ozo en hebben dus meebeslist hoe dit gebouw eruit moest komen te zien.
Onze groep groeide nog steeds en als er een Blauwe Vogels 21 jaar werd namen wij zeer node afscheid. Veel ouders vroegen steeds: wanneer komt er een vervolg, dus vanaf de 21 jaar.
Wij hebben dit een tijdje laten sudderen en uiteindelijk is in 2000 de plusgroep gestart voor Blauwe Vogels vanaf 21 jaar.
Anno 2021, hebben wij rond de 30 Blauwe Vogels en 7 vrijwilligers.
Wij vieren Kerst, moederdag en vaderdag, we maken muziek, knutselen en als het mooi weer is gaan we naar buiten. Als het voor alle Blauwe Vogels maar leuk is!
Het sprookje van de Blauwe Vogels
De naam Blauwe Vogels komt uit een frans sprookje. Het sprookje gaat over het meisje Mytyl en haar broertje Tyltyl. Zij zijn op zoek naar de Blauwe Vogel, want van een fee hebben ze gehoord dat ze daarmee hun zieke buurmeisje kunnen genezen. Op hun zoektocht maken ze spannende avonturen mee, maar ze kunnen de Blauwe Vogel niet vinden. Als ze weer thuiskomen, besluiten ze om hun eigen, witte duif aan het buurmeisje te geven. En dan gebeurt er iets merkwaardigs: de duif wordt blauw en het buurmeisje geneest. De moraal van het verhaal: door iets van jezelf te geven, breng je een ander geluk!
Het sprookje is bijna een eeuw oud, maar je ziet de Blauwe Vogel nog steeds. De vogel is het symbool geworden voor hulp aan kinderen met een handicap.